تلسکوپ نجومی آزمایش علمی و آموزشی کودکان تلسکوپ سطح ابتدایی

پارامترهای محصول

پیکربندی:

چشمی: h20mm، h6mm دو چشمی

1.5 برابر آینه مثبت

آینه اوج 90 درجه

سه پایه آلومینیومی به ارتفاع 38 سانتی متر

گواهی کارت گارانتی دستی

شاخص های اصلی:

★ فاصله کانونی / شکست: 360 میلی متر، دیافراگم نورانی: 50 میلی متر

★ 60 بار و 18 بار را می توان ترکیب کرد و 90 بار و 27 بار را می توان با 1.5 برابر آینه مثبت ترکیب کرد.

★ وضوح نظری: 2000 ثانیه قوسی که معادل دو جسم با فاصله 0.970 سانتی متر در 1000 متر است.

★ رنگ بشکه لنز اصلی: نقره ای (همانطور که در تصویر نشان داده شده است)

★ وزن: حدود 1 کیلوگرم

★ اندازه جعبه بیرونی: 44cm * 21cm * 10cm

ترکیب مشاهده: چشمی آینه مثبت 1.5 برابر h20mm (تصویر مثبت کامل)

قوانین استفاده:

1. پاهای نگهدارنده را از هم جدا کنید، لوله تلسکوپ را روی یوک نصب کنید و آن را با پیچ های قفل بزرگ تنظیم کنید.

2. آینه اوج را درون سیلندر فوکوس قرار دهید و آن را با پیچ های مربوطه ثابت کنید.

3. چشمی را روی آینه اوج نصب کنید و با پیچ های مربوطه آن را ثابت کنید.

4. اگر می خواهید با آینه مثبت بزرگنمایی کنید، آن را بین چشمی و لوله عدسی نصب کنید (نیازی به نصب آینه اوج 90 درجه نیست) تا بتوانید جرم آسمانی را ببینید.

تلسکوپ نجومی چیست؟

تلسکوپ نجومی ابزار اصلی رصد اجرام آسمانی و گرفتن اطلاعات آسمانی است.از زمانی که گالیله اولین تلسکوپ را در سال 1609 ساخت، تلسکوپ پیوسته در حال توسعه بوده است.از باند نوری تا باند کامل، از زمین تا فضا، توانایی رصد تلسکوپ قوی‌تر و قوی‌تر می‌شود و اطلاعات بیشتری از جرم آسمانی می‌توان گرفت.انسان دارای تلسکوپ در نوار امواج الکترومغناطیسی، نوترینو، امواج گرانشی، پرتوهای کیهانی و غیره است.

تاریخچه توسعه:

تلسکوپ از عینک سرچشمه گرفته است.انسان ها از حدود 700 سال پیش شروع به استفاده از عینک کردند.در حدود سال 1300 میلادی، ایتالیایی ها شروع به ساخت عینک مطالعه با عدسی محدب کردند.در حدود سال 1450 میلادی، عینک نزدیک بینی نیز ظاهر شد.در سال 1608، شاگرد H. Lippershey، یک تولید کننده عینک هلندی، به طور تصادفی متوجه شد که با چیدن دو لنز در کنار هم، می تواند اشیا را به وضوح در دوردست ببیند.در سال 1609، زمانی که گالیله، دانشمند ایتالیایی، از این اختراع شنید، بلافاصله تلسکوپ خود را ساخت و از آن برای رصد ستارگان استفاده کرد.از آن زمان، اولین تلسکوپ نجومی متولد شد.گالیله با تلسکوپ خود پدیده‌های لکه‌های خورشیدی، دهانه‌های ماه، ماهواره‌های مشتری (ماهواره‌های گالیله) و سود و زیان زهره را مشاهده کرد که به‌شدت از نظریه خورشیدمرکزی کوپرنیک حمایت کرد.تلسکوپ گالیله بر اساس اصل انکسار نور ساخته شده است، بنابراین به آن انکسار می گویند.

در سال 1663، گرگوری، ستاره شناس اسکاتلندی، با استفاده از اصل انعکاس نور، آینه گریگوری ساخت، اما به دلیل تکنولوژی ساخت نابالغ، محبوبیتی نداشت.در سال 1667، نیوتن دانشمند بریتانیایی ایده گرگوری را اندکی بهبود بخشید و یک آینه نیوتنی ساخت.دیافراگم آن تنها 2.5 سانتی متر است، اما بزرگنمایی آن بیش از 30 برابر است.همچنین تفاوت رنگ تلسکوپ شکست را از بین می برد که آن را بسیار کاربردی می کند.در سال 1672، کاسگرن فرانسوی با استفاده از آینه های مقعر و محدب، متداول ترین بازتابنده کاسگرین را طراحی کرد.این تلسکوپ دارای فاصله کانونی طولانی، بدنه لنز کوتاه، بزرگنمایی زیاد و تصویر واضح است.می توان از آن برای عکاسی از اجرام آسمانی بزرگ و کوچک در میدان استفاده کرد.تلسکوپ هابل از این نوع تلسکوپ بازتابی استفاده می کند.

در سال 1781، اخترشناسان بریتانیایی، دبلیو هرشل و سی. هرشل، اورانوس را با یک آینه خود ساخته با دیافراگم 15 سانتی متری کشف کردند.از آن زمان، اخترشناسان توابع زیادی را به تلسکوپ اضافه کردند تا توانایی تجزیه و تحلیل طیفی و غیره را داشته باشد.در سال 1862، ستاره شناسان آمریکایی کلارک و پسرش (A. Clark و A. G. Clark) یک انکسار دیافراگم 47 سانتی متری ساختند و از ستاره های همدم سیریوس عکس گرفتند.در سال 1908، حایر، اخترشناس آمریکایی، ساخت یک آینه با دیافراگم 1.53 متری را برای گرفتن طیف ستاره های همدم سیریوس هدایت کرد.در سال 1948 تلسکوپ حایر تکمیل شد.دیافراگم 5.08 متری آن برای مشاهده و تحلیل فاصله و سرعت ظاهری اجرام سماوی دور کافی است.

در سال 1931، اشمیت، بینایی‌شناس آلمانی، تلسکوپ اشمیت را ساخت و در سال 1941، ستاره‌شناس شوروی، مارک سوتوف، آینه‌ی بازگشتی کاسگرین را ساخت که باعث غنای انواع تلسکوپ‌ها شد.

در دوران مدرن و معاصر، تلسکوپ های نجومی دیگر محدود به باندهای نوری نیستند.در سال 1932، مهندسان رادیویی آمریکایی تشعشعات رادیویی را از مرکز کهکشان راه شیری شناسایی کردند که تولد ستاره شناسی رادیویی را نشان می دهد.پس از پرتاب ماهواره های ساخت بشر در سال 1957، تلسکوپ های فضایی شکوفا شدند.از قرن جدید، تلسکوپ های جدید مانند نوترینو، ماده تاریک و امواج گرانشی در حال صعود هستند.اکنون بسیاری از پیام‌های ارسال شده توسط اجرام آسمانی به فوندوس اخترشناسان تبدیل شده‌اند و دید انسان گسترده‌تر و گسترده‌تر می‌شود.

در اوایل نوامبر 2021، پس از یک دوره طولانی توسعه مهندسی و آزمایش ادغام، تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) سرانجام به محل پرتاب واقع در گویان فرانسه رسید و در آینده نزدیک پرتاب خواهد شد.

اصل کار تلسکوپ نجومی:

اصل کار تلسکوپ نجومی این است که عدسی شیئی (عدسی محدب) تصویر را متمرکز می کند که توسط چشمی (عدسی محدب) تقویت می شود.توسط عدسی شیئی فوکوس می شود و سپس توسط چشمی تقویت می شود.عدسی شیئی و چشمی ساختارهای دوگانه ای هستند که کیفیت تصویربرداری را بهبود می بخشد.شدت نور را در واحد سطح افزایش دهید تا افراد بتوانند اشیاء تیره تر و جزئیات بیشتری را پیدا کنند.آنچه وارد چشم شما می شود نور تقریباً موازی است و آنچه می بینید تصویری خیالی است که توسط چشمی بزرگ شده است.این است که زاویه باز شدن کوچک جسم دور را با بزرگنمایی معین بزرگ کنیم، به طوری که در فضای تصویر زاویه بازش زیادی داشته باشد، به طوری که جسمی که با چشم غیرمسلح قابل مشاهده و تشخیص نیست، واضح و قابل تشخیص شود.این یک سیستم نوری است که پرتو موازی فرودی را که به صورت موازی از طریق عدسی شیئی و چشمی ساطع می شود، نگه می دارد.به طور کلی سه نوع وجود دارد:

1. تلسکوپ شکست تلسکوپی با عدسی به عنوان عدسی شیئی است.می توان آن را به دو نوع تقسیم کرد: تلسکوپ گالیله با عدسی مقعر به عنوان چشمی.تلسکوپ کپلر با عدسی محدب به عنوان چشمی.از آنجایی که انحراف رنگی و انحراف کروی شیئی تک عدسی بسیار جدی است، تلسکوپ‌های شکست مدرن اغلب از دو یا چند گروه عدسی استفاده می‌کنند.

2- تلسکوپ بازتابی تلسکوپی است که یک آینه مقعر به عنوان عدسی شیئی دارد.می توان آن را به تلسکوپ نیوتن، تلسکوپ کاسگرین و انواع دیگر تقسیم کرد.مزیت اصلی تلسکوپ بازتابی این است که انحراف رنگی وجود ندارد.هنگامی که عدسی شیئی یک پارابولوئید را می پذیرد، انحراف کروی نیز می تواند حذف شود.با این حال، به منظور کاهش تأثیر سایر انحرافات، میدان دید موجود کم است.مواد برای ساخت آینه فقط به ضریب انبساط کم، تنش کم و آسیاب آسان نیاز دارد.

3، تلسکوپ کاتادیوپتری بر اساس آینه کروی است و با عنصر انکساری برای تصحیح انحراف اضافه شده است، که می تواند از پردازش غیرکروی در مقیاس بزرگ جلوگیری کند و کیفیت تصویر خوبی را به دست آورد.تلسکوپ معروف اشمیت است که یک صفحه اصلاح اشمیت را در مرکز کروی آینه کروی قرار می دهد.یک سطح یک صفحه و دیگری یک سطح غیرکروی کمی تغییر شکل یافته است که باعث می شود قسمت مرکزی پرتو کمی همگرا شود و قسمت محیطی کمی واگرا شود و فقط انحراف کروی و کما را اصلاح می کند.